Sprinja (Sprynia)
Kategorie:
lokacja na prawie wołoskim, miejscowość istniejąca, osadnictwo górskie, warzenie soli, współczesna Ukraina, XVI wiek
Nazewnictwo
Na przełomie XVIII i XIX w. pojawiła się nazwa Sprynia Wielka, dla odróżnienia tej miejscowości od Spryni (Spryńki) Małej, istniejącej już w 1565 r. jako żupa: Zuppa Sprinska wieś (Makarski, 1999, 251; LWR II, 105).
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Ta osada położona w starostwie samborskim powstała zapewne z inicjatywy królowej Bony wkrótce przed 1555 r., skoro określono ją wówczas jako: noviter locata (Inwentarz 1568, 432v; Makarski, 1999, 251). W tym samym roku uposażono miejscowe popostwo (patrz niżej). W 1561 r. król Zygmunt August zatwierdził zezwolenie starosty Jana Mieleckiego na budowę w tej osadzie karczmy i wykarczowanie jednego łanu (na jej użytek), wydane dla sołtysa Sienka Kiczery ((NBL, 2837/III, 87). W 1565 r. w osadzie zamieszkiwało 16 kmieci osiadłych na półłankach, płacących po 54 gr i 9 denarów corocznego czynszu. Pop, sołtys zwany kniaziem oraz cała ludność dwa razy w roku płaciła pokłony LWR II, 105) - opłaty uiszczane przy okazji zborów- typowych dla prawa wołoskiego zgromadzeń sądowych krainy.
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
W 1555 r. królowa Bona nadała (w rzeczywistości sprzedała za 10 grzywien) popostwo we wsi Sprynia duchownemu Mathwiejowi, uposażając je w jedno dworzyszcze oraz miejsce na łąki i ogrody. Zarówno Mathwiej jak i jego potomkowie mógł je posiadać az do zwrotu tej sumy (Onwentarz 1568, 432v-433; NBL, 2837/III, 87).
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa