Beregowo należy do jednych z najwięcej wzmiankowanych na kartach źródeł węgierskich osad wschodnich żup królestwa Węgierskiego od XIII wieku, ciągłe kołonizowanych przez niemieckich osadników, szczególnie - Sasów. Wołosi są wzmiankowani w okolicach Beregowa od początku XIV w. Natomiast w czasach Ludwika I prawo wołoskie na tym terenie poważnie się powiększyło, o czym świadczą, na przykład, piśma kniaziów wołoskich do hromad wiosek i miast o wspólnych rządach. Piśma takiego rodzaju datowaną są 1364,  26 września 1370 rr., gdzie odnotowane "... communitas volacorum nostrorum in comitatu nostro de Bereg..." lub "Symonis fily Nicolai et Valentini fily Karachyni Volacorum nostrorum Comitatu nostro de Bereg" (Mihályi, 1900: 55-56, 63-64; Міськов 2007: 83). Pewnie notatki źródeł stosują się też Beregowa, a nie tylko okolic i żupy. W 1378 r. królowa węgierska Elżbieta swoim rozkazem wzbrania sąd nad kniaziami i wołochami Bereżskiej żupy, pozwalając prowadzienie spraw sądowych wyłącznie w przypadkach kradzieży, spraw publicznych, rabunku, czy zabójstwa. Uczestniczyć w tych należy też żupanowi (Лучкай 2000: т. 2, с. 166).

Zob. też: Hodinka A. A karpátja rutének, lakóhelye, gazdaságunk és multjuk, Budapest : Apostol-nyomda rt. nyomása, 1923, old. 16.     

Mihályi, 1900: 55-56, 63-64.