Rosochač (Rosochacz)
Kategorie:
lokacja na prawie wołoskim, miejscowość istniejąca, osadnictwo górskie, współczesna Ukraina, XVI wiek
Nazewnictwo
W XVI w. osada nosiła alternatywną nazwę Rosochaty Potok, od nazwy strumienia nad którym powstała (Makarski, 1999, 225).
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Ta położona w starostwie samborskim osada powstała na mocy przywileju starosty Jana Mieleckiego, zatwierdzonego w 1561 r. przez króla Zygmunta Augusta, którego odbiorcami byli Jerzy (Dziordź) Bolbasz i Jan Zawadzki. W zamian za trudy poniesione przy lokowaniu na surowym korzeniu wsi, uzyskali tam sołectwo. W jego skład wchodziły: dwa łany oraz jeszcze jeden przeznaczony na potrzeby cerkwi, prawo do budowy młyna z foluszem, 1/3 część z danin królewskich, daniny w plackach i popręgach końskich uiszczane dwa razy w roku, trzy dni pańszczyzny w roku wykonywane przez miejscową ludność. Kniaziowie z dwoma końmi mieli obowiązek uczestnictwa w wyprawie zbrojnej i uiszczali daniny na rzecz króla tak jak to czynią inni . W 1589 r. sołectwo to posiadali Tymko i Piotr Komarniccy (Inwentarz 1568, 388; NBL, 2837/III, 69-70). W rękach tej rodziny znajdowało się aż do połowy XVIII w. (Pulnarowicz, 1939, 96). W 1589 r. zapłacono podatek zaledwie od 2 1/4 łanu i młyna (ŻD XVIII/1, 26).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Uposażenie cerkwii wspomniane w 1561 r. (patrz wyżej).
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa