Żukotyn (Žukotin)
Kategorie:
lokacja na prawie wołoskim, miejscowość istniejąca, osadnictwo górskie, współczesna Ukraina, XVI wiek
Nazewnictwo
W przywileju lokacyjnym występuje jako Niestrzykowa (lub Dniestrzykowa) Wola - NBL 2837/III, 61; Pulnarowicz, 1929, 108.
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Wieś w powiecie samborskim, lokowana na podstawie dokumentu królowej Bony z 1553 r., wystawionego dla niejakiego Joszka, kniazia pochodzącego ze wsi Wołcze i Łomna. W zamian za trudy związane z jej założeniem kupił on tam dziedziczne kniaziostwo za 80 florenów, obejmujące: trzy dworzyszcza, prawo budowy młyna, 1/3 część danin królewskich, daniny należne sołtysom (według obyczaju), prawo do dwóch dni pańszczyzny w roku wykonywanej na jego rzecz przez mieszkańcow Żukotynia. W zamian sołtysi mieli uczestniczyć w wyprawie wojennej tak jak to czynią inni kniaziowie wołoscy, oraz co roku uiszczać stacje w wysokości dwóch florenów (Inwentarz 1568, 326; NBL 2837/III, 61). W 1565 r. zamieszkiwało tam 19 kmieci osiadłych na 9 1/2 dworzyszczach albo łanach. Każdy z nich opłacał daniny przeliczone na pieniądze. Proces lokacji osady jeszcze trwał, skoro osadzono tam również 11 kmieci ma 5 1/2 łanu, korzystających jeszcze z wolnizny. Wszyscy mieszkańcy wsi oraz pop uiszczali dwa razy w roku opłatę zwaną pokłon, płaconą z okazji zborów (LWR II, 94) - typowych dla prawa wołoskiego zgromadzeń sądowych krainy (Jawor, 1997, 179-186).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Pop wzmiankowany w 1565 r. (LWR II, 94). W 1567 r. prawa do popostwa w Żukotyniu uzyskał pop Lichno. W jego skład wchodziły dwa łany pola z prawem lokowania na ich terenie trzech zagrodników, dziesięciny snopowe zwane skopczyznami, daniny zwane kolędami na Święta Wielkanocne, prawo do mielenia zboża we młynie bez oplat (NBL 2837/III, 104).
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa