Potìk (Potok Wielki)
Kategorie:
lokacja na prawie wołoskim, miejscowość istniejąca, osadnictwo górskie, współczesna Ukraina, XVI wiek
Nazewnictwo
Według W. Makarskiego (1999, 211) początkowo tę miejscowość określano także jako Chmielec.
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Osada w starostwie samborskim, lokowana na podstawie przywileju wystawionego przez starostę Jana z Mielca a następnie zatwierdzonego przez króla Zygmunta Augusta w 1561 r. Jego odbiorcą był człowiek o imieniu Bazyli, syn popa z Leniny . W nowo lokowanej wsi otrzymał on dziedziczne sołectwo (kniaziostwo), w skład ktorego wchodziły trzy łany pola, czwarty na potrzeby cerkwii z prawem patronatu, prawo do budowy młyna, folusza i karczmy, 1/3 część danin przynależnych królowi, daniny w plackach i popręgach końskich uiszczane dwa razy w roku, 3 dni pańszczyzny w roku wykonywanej na jego rzecz przez mieszkańcow Potoku Wielkiego. Sołtysi mieli obowiązek uczestnictwa w wyprawie zbrojnej w dwa konie oraz wypełniać inne obowiązki tak, jak to czynią inni kniaziowie w starostwie. Nowi osadnicy uzyskali 20 lat wolnizny (Inwentarz 1568, 361v-362v; NBL, 2837/III, 96-97). W 1565 r. w osadzie zamieszkiwało 8 kmieci na jeszcze nie wymierzonych dworzyszczach, korzystających z okresu wolnizny w zakresie przewidzianym prawem wołoskim (LWR II, 94).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Cerkiew wzmiankowana w przywileju dla sołtysa z 1561 r. (NBL, 2837/III, 96).
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa