Krivka (Krywka)
Kategorie:
lokacja na prawie wołoskim, miejscowość istniejąca, osadnictwo górskie, współczesna Ukraina, XVI wiek
Nazewnictwo
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Osada ta istniała przed 1556-1558 r., skoro wówczas jej właściciele, Turzyńscy herbu Sas uczynili zamianę dóbr. Król oddał im osadę Topolnicę, w zamian za Krywkę i część wsi Żupanie (LWR II, 87). W ten sposób Krywka znalazła się w dobrach starostwa samborskiego. W 1558 r. król rozszerzył uposażenie sołectwa na rzecz szlachcica Marcina Rogozińskiego. Odtąd w jego sklad wchodziły dwa łany i trzy dworzyszcza, zezwolenie na budowę młyna z foluszem i karczmy, 1/3 danin składanych na rzecz króla. Mieszkańcy na rzecz soltysa powinni wykonywać trzy dni pańszczyzny w roku oraz uiszczać pewne daniny według obyczaju wołoskiego. W zamian sołtys co roku miał płacić dwa floreny stacji i uczestniczyć w wyprawie zbrojnej. W 1568 r. Marcin Rogoziński zrzekł się tego sołectwa na rzecz Waśka Krywczańskiego. (NBL, 2837/III, 41-42). W 1565 r. w Krywce zamieszkiwało 30 kmieci osadzonych na 16 1/2 łanu lub dworzyszcz. Z każdego półdworzyszcza uiszczali oni 2 floreny czynszu. Ponadto w 1558 r. we wsi zamieszkało trzech kmieci, ktorzy uzyskali 7 lat wolnizny. W czasie zboru odbywanego dwa razy w roku, chłopi płacili po 2 gr, zaś pop 10 gr. W Krywce znajdowało się wydzierżawiane cło, gdzie od bydła większego pobierano po 1/2 gr, zaś od mniejszego po 3 denary (LWR II, 87).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
W 1561 r. król Zygmunt August przyłączył do popostwa pewne obszary roli, będące nadwyżkami po ich pomiarze oraz zezwolił popowi Kostejowi na wolny przemiał zboża we młynie królewskim (NBL, 2837/III, 42).
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa