Karta miejscowości osadnictwa wołoskiego

Tìsovicja (Tysowica)


Kategorie: lokacja na prawie wołoskim, miejscowość istniejąca, osadnictwo górskie, współczesna Ukraina, XVI wiek

Nazewnictwo


Początkowo osada nosiła nazwę Cziszowicza, w 1589 r. pojawiła się forma Tyschowicza, zaś w XVIII w. Tyssowica (Makarski, 1999, 284).

Ludność — skład etniczny


Język


Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)


Położona w starostwie samborskim osada została lokowana na mocy dokumentu starosty Piotra z Boratynia, nadanego w 1558 r. Ostaszowi Daszkowiczowi  krajnikowi za Strzelc (w 1553 r. zapewna ta sama osoba lokowała Gwoździec- patrz hasło). W zamian za koszty związane z lokacją nabył on w tej osadzie za 160 florenów sołectwo (kniaziostwo), składające się z dwóch łanów oraz trzeciego na potrzeby cerkwi, prawa do zbudowania młyna, danin od chłopów, trzech dni pańszczyzny w roku, wykonywanej przez mieszkańców wsi. W zamian miał on obowiązek służby w czasie wyprawy wojennej wraz z drugą osobą zbrojnie, na dwóch koniach. Przybyli do tej osady koloniści uzyskali 10 lat wolnizny, po upływie której mieli uiszczać czynsze i powinności na każde święto św. Marcina (Inwentarz 1568, 359v-360; NBL, 2837/III, 92-93). W 1565 r. w Tysowicy znajdowało się 30 wymierzonych dworzyszcz, których uzytkownicy korzystali z wolnizny (LWR II, 85).

Źródła do dziejów miejscowości


Historia miejscowości


Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)


Łan dla cerkwi wspomniany w przywileju lokacyjnym z 1558 r. (Inwentarz 1568, 359v-360; NBL, 2837/III, 92-93).

Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe


Dokumentacja fotograficzna i filmowa