Groz'ovo (Grąziowa)
Kategorie:
lokacja na prawie wołoskim, miejscowość istniejąca, osadnictwo górskie, współczesna Ukraina, XVI wiek
Nazewnictwo
W 1508 r. odnotowano Groziową Wolę, 1519 występuje jako Groschowa Wolya, w 1555 Groziowa Wola, od 1565 r. Groziowa (Makarski, 1999, 86; NBL. 2837/III, 23).
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Osada w starostwie samborskim, lokowana na podstawie przywileju starosty Stanisława Odrowąża, wydanego w 1508 r. dla "opatrznego" Isaja Grosza, a rozszerzonego przez Zygmunta Starego w 1519 r. Za trudy związane z przeprowadzeniem lokacji uzyskal on sołectwo (kniaziostwo), obejmujące jedno dworzyszcze, prawo do budowy młyna, daniny chłopskie na Wielkanoc i 1/3 danin królewskich, dwa dni pańszczyzny w roku, świadczonej przez mieszkańców osady. W zamian na sołtysach ciążył obowiązek uczestnictwa w wyprawie zbrojnej. Koloniści którzy osiedlą się w tej wsi otrzymali w 1508 r. nietypowo długi, bo wynoszący aż 30 lat okres wolnizny (Inwentarz 1568, 354; NBL. 2837/III, 23-24). W 1565 r. 33 kmieci uprawiało 21 łanów. Płacili m. in. po 24 gr czynszu, wykupywali pańszczyznę płacąc po 48 gr, zamiast danin w postaci baranków, serów i "popruchów" płacili po 5 gr. Dwa razy w roku z okazji zboru (Jawor, 1997, 179-186) uiszczali w pieniądzu powinności zwane stacjami i pokłonem (LWR II, 83).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Popostwo, uposażone w jedno dworzyszcze powstało w 1555 r. na mocy dokumentu królowej Bony dla popa Iwana (NBL. 2837/III, 23-24)
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa